"We ψάξαμε για ένα ρυάκι, βρήκαμε ένα ποτάμι. _d04a07d1914-13-10-03 "
Η πολυπλοκότητα και οι επιπτώσεις της σύνδεσης μεταξύ της κακοποίησης ζώων και της ανθρώπινης επιθετικότητας βρέθηκαν πολύ μεγαλύτερες από ό,τι είχαμε φανταστεί. Αυτό ΔΕΝ αφορά μόνο τα ζώα αλλά την ίδια την κοινωνία. Τα αποτελέσματα των προγραμμάτων μας είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΗ ανάγνωση για εκείνους τους πολιτικούς που ανησυχούν πραγματικά για την κοινωνία τους και για όποιον εξακολουθεί να πιστεύει ότι η κακοποίηση ζώων είναι άσχετη και υπάρχει μεμονωμένα.
Αν εξετάσουμε όλη την έρευνα που θεσπίστηκε προηγουμένως για την εξερεύνηση αυτής της έννοιας και τη συνδυάσουμε με το πρόγραμμα σπουδών μας στην Ανατολική Ευρώπη, θα αποκαλύψουμε ζητήματα εθνικού μεγέθους, που επηρεάζουν αρνητικά σε αυτές τις κοινωνίες. Το «Making the Link Study» ήταν το πρώτο μετρημένο και δημοσιευμένο πρόγραμμα που πραγματοποιήθηκε ποτέ στην περιοχή. Έχουμε τώρα ένα νέο έγγραφο που συντάχθηκε από τον Roshni Trehan Ladny από το State University της Φλόριντα και τη Laura Meyer του Πανεπιστημίου του Ντένβερ που περιμένει τη δημοσίευση, το οποίο περιγράφει τα ζητήματα και προτείνει πιθανές λύσεις.
Αλλά πρώτα... το πρόβλημα: Στις ΗΠΑ, η δημιουργία προφίλ κακοποίησης ζώων ενημερώνει αρχές όπως το FBI για άτομα και οικογένειες «σε κίνδυνο». Σε άλλες χώρες, αυτός ο Σύνδεσμος ενημερώνει τις αστυνομικές δυνάμεις και τις προειδοποιεί για την πιθανότητα σχετιζόμενης καταχρηστικής συμπεριφοράς από άτομα και οικογένειες «σε κίνδυνο». Εφαρμόζοντας τα ίδια κριτήρια, διαπιστώθηκε ότι η Ρουμανία είναι μια εθνική κουλτούρα «σε κίνδυνο». Αυτό σημαίνει ότι ένα έθνος «κινδυνεύει» από εκτεταμένη βία και επιθετικότητα.
Γιατί να είναι διαφορετική η Ρουμανία; Για να απαντηθεί αυτή η ερώτηση, πρέπει να ληφθεί υπόψη ο ορισμός της κακοποίησης ζώων. Ένας πρώιμος ορισμός χρησιμοποιούσε τον όρο «κοινωνικά απαράδεκτο» στον ορισμό της κακοποίησης. Στη Ρουμανία, η απουσία τιμωριών για κακοποίηση ζώων σε συνδυασμό με μια κυβερνητική πρωτοβουλία για την «εξάλειψη» των άστεγων ζώων, έχει μειώσει περαιτέρω την κοινωνική θέση των ζώων. Βρήκαμε εκτεταμένη έκθεση των παιδιών σε ενδοοικογενειακή βία και το 86% των παιδιών στη μελέτη είχαν δει κακοποίηση ζώων σε δημόσιους χώρους. Αν τα συγκεντρώσουμε όλα αυτά μαζί, μπορούμε να εντοπίσουμε έναν κύκλο όπου η έκθεση στην ενδοοικογενειακή κακοποίηση «εκπαιδεύει» τα παιδιά στην κανονικότητα της επιθετικότητας. Στη συνέχεια, επιδιώκουν να το εφαρμόσουν αυτό με την «εκτοπισμένη επιθετικότητα» εναντίον ενός «μαλακού στόχου» και τα ζώα με μειωμένη κοινωνική θέση παρέχουν αυτόν τον «μαλακό στόχο» και με αυτόν τον τρόπο, παρέχουν μια πρακτική επιθετικότητας και διευκόλυνση ενίσχυσης. Στη Ρουμανία, λόγω του συντριπτικού αριθμού των αδέσποτων ζώων, η κυβέρνηση εισήγαγε τον νόμο 258/2013 με στόχο την «εξάλειψη» του αστέγου πληθυσμού με «αλίευση και θανάτωση». Η συμβουλή του OIE και του ΠΟΥ ότι αυτή δεν θα ήταν μια επιτυχημένη στρατηγική και θα συνεχιζόταν επ' αόριστον, αγνοήθηκε. Οι αρχές αποκομίζουν μεγάλα κέρδη από αυτή τη διαδικασία.
Στη συνέχεια εφαρμόζονται επιθετικές πρακτικές που «μάθανε» τα παιδιά ενάντια στα ελεύθερα διαθέσιμα ζώα. Η μη ελεγχόμενη πρακτική κατάχρησης έχει διαπιστωθεί ότι συνεχίζεται και αυξάνει τη δυνατότητα κατάχρησης και έχει ως αποτέλεσμα τη θέσπισή της εναντίον ανθρώπων και περιουσιακών στοιχείων. Επίσης, το να βλέπεις την κακοποίηση χωρίς έλεγχο, δημιουργεί την εντύπωση ότι πρόκειται για κοινωνικά κανονιστική συμπεριφορά.
